دشمنان امام زمان عجل الله تعال فرجه الشریف چه کسانی اند؟
 

۱. منحرفان فکری (یا بعبارتی مسلمانان صهیونیست)

یکی از گروه‌هایی که با امام زمان جنگ می‌کند، گروهی است که قرآن را با اندیشه باطل خود تفسیر می‌کند . در روایات آمده است: «آزاری که آنان هنگام ظهور به امام زمان می‌رسانند ، بیش از آزاری است که پیامبر از مردم نادان زمان خود دید؛ چون افرادی پیامبر را آزار دادند که سنگ و چوب را می‌پرستیدند ، اما کسانی که با حضرت ولی‌عصر جنگ می‌کنند ، کسانی هستند که کتاب خدا را در برابر آن حضرت تفسیر می‌کنند»

۲. بتریه (یا بعبارتی عالمان نادان)

امام صادق علیه‌السلام فرمود: « چهارهزار از حاملان قرآن و پشمینه‌پوشان معروف به زیدیه، از بیعت با آن حضرت، خودداری می‌کنند و می‌گویند: آمدن امام حسین در این زمان، سحری عظیم است. پس هر دو سپاه، درمقابل یک‌دیگر قرار می‌گیرند، امام زمان آنها را موعظه می‌کند و سه‌روز به آنان مهلت می‌دهد. پس از پایان‌گرفتن مهلت، امام زمان دستور جنگ با آنان را صادر می‌کند»امام باقر علیه‌السلام نیز فرموده‌اند: «وقتی حضرت مهدی علیه‌السلام به کوفه می‌رود، شانزده‌هزارنفر از بتریه که خود را قاریان قرآن و فقهای دین می‌دانند، ولی نفاق و دورویی سرتاپای آنها را فراگرفته است، درحالی که اسلحه بر دوششان است، نزد آن
حضرت می‌آیند و می‌گویند: ای فرزند فاطمه! برگرد که هیچ‌نیازی به تو نداریم. اینجاست که حضرت مهدی علیه‌السلام، شمشیرخواهد کشید و در روز دوشنبه از بعدازظهر تا شب، همه آنها را در پشت شهر نجف به قتل خواهد رساند»

۳.مرجئه (منحرفین از اسلام)

سومین گروه ازدشمنان امام زمان که حضرت هنگام ظهور با آنان جنگ می‌کند و همه آنها را به قتل می‌رساند، کج‌اندیشان مرجئه هستند که بر اثر عقاید انحرافی خود، فرسنگ‌ها از اسلام فاصله می‌گیرند و عظیم‌ترین گناهان را بی‌پروا انجام می‌دهند.بشیر می‌گوید: « درسفری که به مدینه داشتم، همین‌که به در خانه امام باقر علیه‌السلام رسیدم، قاطر زین شده‌ای بر در خانه آن حضرت یافتم، بدین‌جهت برای ملاقات با آن حضرت، پشت درخانه نشسته، منتظر بیرون‌آمدن وی شدم؛ همین‌که امام بیرون آمد، سلام کردم. آن حضرت از قاطر پیاده شد، به‌سوی من آمد و فرمود: اهل کجاهستی؟ عرض کردم: اهل عراق. فرمود: کدام شهر؟عرض کردم: کوفه. فرمود: چه کسی دراین سفر تو را همراهی می‌کرد؟ گفتم: گروهی از محدّثه. فرمود: محدّثه چه کسانی‌اند؟ عرض کردم: مرجئه. فرمود: وای برآنها! اگر فردا قائم ما قیام کند، به چه کسی پناه خواهند برد؟
عرض کردم که آنان می‌گویند: در آن روز، همه مشمول عدل او قرار می‌گیریم و با شما برابر هستیم. فرمود: «هر کس توبه کند، خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد و هر کس نفاقی در درون داشته باشد، او را از رحمت خود دور خواهد کرد و هر کس ایده باطلش را در آن روز اظهار کند، خداوند خونش را خواهد ریخت».
سپس فرمود:«قسم به آنکه جانم در قبضه اوست، امام زمان آنها را خواهد کشت، همان‌گونه که قصّاب، گوسفند خود را می کشد».
عرض کردم که آنان می‌گویند: هنگامی که امور بر حضرت مهدی علیه‌السلام سامان گرفت، وی قطره خونی را نخواهد ریخت. حضرت فرمودند: قسم به آنکه جانم در دست اوست! چنین چیزی نخواهد بود تا ما و شما، خون و عرق را از پیشانی‌مان پاک گردانیم و سپس به پیشانی خود اشاره نمود».

۴. گروه‎هایی از اهل کتاب

مسیحیان و یهودیان، هنگام ظهور، ابتدا مقابل حضرت صف‎آرایی کرده، آماده جنگ می‌‎شوند، ولی نزول حضرت عیسی علیه‌السلام و نماز‌خواندن ایشان پشت سر امام مهدی علیه‌السلام و نیز آشکار‌شدن الواح اصلی تورات، توسط امام زمان علیه‌السلام باعث می‌‎شود عده زیادی از اهل کتاب، دین اسلام را بپذیرند. همچنین برخی صلح کرده و گروهی نیز به جنگ می‌‎پردازند. در حدیثی از امام باقر علیه‌السلام آمده است: «زمانی که حضرت مهدی علیه‌السلام قیام کند، بعد از شام به‌ سمت روم لشکری می‌‎فرستد که آنها مجبور به درخواست امان و صلح می‌‎شوند».دلیل مخالفت و مقاومت برابر مهدویت، ناشی از عدم درک درست از دین و حقیقت انسانیت، دنیا‌طلبی، روحیه لجاجت و تعصب است. شایان ذکر است که هیچ یک از مخالفان و معاندان، در ستیز و رویارویی با امام دوازدهم علیه‌السلام موفق نخواهند شد.