متن اصلی شبهه «بهشت وحشتناک»

یکی از وحشتناک‌ترین و دلهره آورترین داستان‌های دین، داستان مکانی ست به نام “بهشت”، که در آن مکان، فعال‌ترین عضو اشرف مخلوقات، آلت تناسلی‌اش می‌باشد و این اولین و آخرین کار مادام العمر آنان است.

همه مست و لایعقل در هم آمیخته‌اند.

نه قلمی، نه دفتری، نه علمی، نه هنری و نه اندیشه ای

واهمه دارم از حیوانات ناطقی که نمی‌توانم توحش چنین نمایشنامه ای را برایشان تشریح کنم!

” مسعود غریب “

پاسخ به متن «بهشت وحشتناک»

داستان دین از بهشت را باید از دین شنید و نه از کسی که جز توهین به دین هنری ندارد.

بهشت در توصیف دین، مکانی آرمانی است که در آن انسانی رشد یافته در محیطی سرشار از اخلاق و اندیشه انسانی و الهی قرار می‌گیرد.

و جهنم، محل تجلی شهوت‌ها، مستی و لایعقلی ها، جهالت‌ها و توحش‌هاست.

ادعای خود را اثبات می‌کنیم تا پاسخ متن‌های بی پایه اساس توهین آمیز را با استدلال گفته باشیم.

نکته اصلی درباره بهشت، این است که اختیار از کسی سلب نمی‌شود؛ زیرا در آن صورت فرشتگان برای عبادت بدون اختیار کافی بودند.

پس دشواری‌های بهشت رفتن، تنها به این خاطر است که بهشتی‌ها آن قدر رشد یافته و سرشار از اخلاق الهی باشند که با اختیار بهشتی بمانند.

در بهشت هرچه بهشتی بخواهد وجود دارد (زخرف؛۷۱) اما بهشتی، آن قدر رشد یافته که بدی را نمی‌خواهد و حتی سخنی از زشتی و گناه نخواهد گفت و نخواهد شنید. «لا یَسْمَعُونَ فی‌ها لَغْواً وَ لا تَأْثِیماً: آنجا نه لغو و بیهوده ای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود.» (واقعه؛۲۵)

اگر در بهشت هیچ خط قرمزی نبود، گناه در این آیه بی معنی بود پس بهشتی است که انتخاب کرده خوب باشد.

بهشتیان در آن درجه از انسان‌دوستی و محبت هستند که حرف‌هایشان به یکدیگر سرشار از زیباگویی و سلام است: «وَ تَحِیَّتُهُمْ فی‌ها سَلامٌ: تحیت آنان در بهشت،‌ سلام است.» (یونس؛۱۰) و بهشت را جایگاه همه مومنان باوقار و نرم خو دانسته‌اند (غررالحکم؛ ۳۴۰۰) پس در بهشت،‌ اخلاق و محبت وجود دارد.

آنان در علم نسبت به حقیقت هستی (خداوند) پیش رفته و درک کرده‌اند که او در تدبیر هستی و … منزه است. تا آنجا که همواره بهشتیان از سر معرفت به زبان می‌آورند که: «دَعْواهُمْ فی‌ها سُبْحانَکَ اَللّهُمَّ: حرف آنان این است که خدایا! پاک هستی تو» (یونس؛۱۰) پس در بهشت، علم و معرفت وجود دارد.

سؤال و جواب‌های بهشتیان از جهنمیانو پاسخ‌های طرف مقابل (اعراف؛۴۴ – مدثر؛۴۲) در قرآن کریم نقل شده و این نشان از استمرار آموختن‌ها و اندیشه‌ها خواهد داشت.

و خداوند نیز آن قدر برای بهشتیان سنگ تمام می‌گذارد که بهشتیان لذت خود را از لطف او اینگونه ابراز می‌کنند: «وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ اَلْعالَمِینَ: و آخرین سخنشان این است که: حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!». پس در بهشت رضایت و لذت، در ارتباط مستقیم با منبع زیبایی (خدا) وجود دارد.

در بهشت اگر سخن از شراب است، شراب در واژه قرآنی، به نوشیدنی گفته می‌شود و تصریح شده که شراب طهور (پاک) (انسان؛۲۱)

شاید قرآن کریم برای اینکه روزی کسی بهشتیان را لایعقل نداند، تصریح کرده که: «لا فی‌ها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها یُنْزَفُونَ: شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند! (الصافات‏، ۴۷)»

دینی که به خاطر حفظ عقول انسان‌ها شراب مست کننده و شهوت رانی و … را حرام کرده، در بهشت نیز عقل را محفوظ دانسته و حتی اجازه نمی‌دهد لذت‌های بهشتی عقل را تضعیف کند.

محدودیت‌های لذت جنسی در دنیا به خاطر غافل نشدن از اخلاق، تعهد خانوادگی و مسائل اجتماعی است؛ اما لذت جنسی در بهشت، در کنار همه علم‌ها، معرفت‌ها، اندیشه‌ها، محبت‌ها و دیگر لذت‌ها، برای مرد و زن در حد رشد یافته خود است و اگر جز این بود، باید محل سؤال می‌بود.

آنان که لذت جنسی در دنیا را ادامه محبت سرشار و برای تکیه گاه شدن بیشتر نسبت به همسرشان یافته‌اند، در بهشت نیز همین روش ادامه خواهد یافت.

اسلام، همسر دنیایی بهشتی را، (اگر او هم به بهشت رسیده باشد)، بهترین همسر برای وی می‌داند.

دینی که دشمنانش به خاطر تاکیدش بر حجاب و سلامت جنسی از آن دوری می‌کنند و ملامت‌ها بر او روا می‌دارند، ارتباطات جنسی بهشتش نیز درهم و برهم نخواهد بود. این به علت اخلاق مند بودن بهشتیان است که به دلایل آن اشاره کردیم. پاک بودن از این جهات نیز در بهشت، ارزش است. «لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ: هیچ انس و جنّ پیش از ایشان با آن‌ها (حوریان) تماس نگرفته» (الرحمن‏، ۷۴)

خدایی که هستی را آفرید، مسیری را تعیین کرد که انسان در کشاکش آن، خوب شود و آنگاه که انتخاب‌های او الهی و زیبا شد، قدرت و لذت بهشت را نیز به او عطا کند تا عظمت‌ها در دستان خوب‌ها قرار گیرد و مسیری بدون ملال (حجر؛۴۸) در بهشت آغاز گردد. اما جهنم، تجسم بدی‌هاست. (کهف؛۴۹) آتش افروز آن، خود جهنمی است. (التحریم؛۶) و تا زمانی که جهنمی انتخاب‌های بهشتی ندارد، نمی‌تواند وارد بهشت گردد.

مقایسه کنید بهشت و زیبایی‌های آن در کنار برخوردهای محبت آمیز بهشتیان (واقعه؛۲۶) را با رنج‌های جهنمیان از عمل خودشان در کنار کینه‌ها و دشمنی‌های آنان حتی با یکدیگر. «إِنَّ ذلِکَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ اَلنّارِ: این یک واقعیت است دشمنی کردن‌های دوزخیان!» (صاد‏، ۶۴)

کدام وحشتناک و دلهره آور است؟!

و آیا این دروغ های عجیب درباره دین دوزخی نخواهد بود؟

به قلم: حجت حاجی کاظم

منبع: پایگاه میقات مهر