سلام
دقیقاً سال ششم دبستان بودم همین ایراد را از پدرم گرفتم..
ایشان چیزی نگفت پس از اندکی از من سوال کرد مساله آب کُر را میدانی؟
گفتم آری ....
گفت برایم بگو.....
گفتم
{{حجم آب کر برابر است با ظرف آبی که هر کدام از درازا، پهنا و گودی آن سه وجب و نیم باشد که معادل آن بر اساس اختلاف فقها از ۳۷۶ کیلوگرم تا ۴۸۰ کیلوگرم گفته شده است. }}
گفت فرض کنیم آب کُر 480 کیلو گرم هست و دو ظرف آب کُر را داریم در یکی 10 سک بشاشد. و در دیگری یک سگ فقط جرعه ائی از آن بنوشد... و شما مجبور باشید از همان آب بخورید از کدام ظرف خواهید خورد..
از اونیکه سگ نوشید؟
یا از اونیکه 10 سگ در آن شاشید؟
گفتم خوب معلومِ" هر عقل سالمی از آن ظرفی مینوشد که فقط جرعه ائی از آن را سگ نوشید..
پدر م گفت "" اگر به تو بگویم که همه مراجع میگویند فقط باید از آن ظرفی بنوشید که 10 سگ در آن شاشیدن باز چی" آیا قبول میکنید؟ گفتم نه... پدرم گفت از چه روی این حرف را میزنی؟ گفتم عقل هر آدم سالمی همین را میگوید..
پدرم گفت ولی می دانی استدلال آن مراجع تقلید چیست؟ گفتم نه هر چه هم استدلال بیاورد من یکی از آن ظرفی که 10 سگ شاشید قطعاً نخواهم نوشید..!! میدهم آن ها خودشان بخورند.. پدر گفت" لازم نیست شما بدهید خودشان خواهند خورد!!
گفتم حالا استدلال آن مراجع چیست..؟ گفت اگر سگی از آب کُر بنوشد چون از کُر بودن کاسته میشه آن آب نجس میشود ولی اگر 10 سگ در آن آب کُر بشاشد چون بر آن آب افزوده میشود ولی رنگ و طعم آن تغییر نمی کند پس طاهر هست..
پدرم گفت ما آنزمان هرچه مراجع میگفتند را میپذیرفتیم ولی الان تو یک الف بچه حاضر نیستی زیر بار حرف مراجع بری خوب ایراد ما این بوده که این کلاه گشاد را بر سر نسل ما گذاشتند.. و با خنده گفت همه ما بدون کوچکترین اشکال از ظرفی آب میخوردیم که 10 سگ در آن شاشیده بودند نه از ظرفی که فقط اندکی سگ نوشیده بود...
.....................................................................................................
🔆 پاسخ شبهه:
1️⃣ چنین مسئله ای در رساله و کتابهای هیچ یک از علما نیامده است و اگر نویسنده متن فوق چنین کاری کرده، از حماقت خودش بوده و از روی جهالت یا غرض ورزی حماقت خود را به دین و علمای دین نسبت می دهد.
2️⃣ اما اصل مسئله ای که نویسنده با سوء استفاده از آن این شبهه را طراحی کرده چیست؟ از نظر فقهی وقتی یک آب به اندازه کُر باشد به صرف برخورد با نجس، نجس نمی شود مگر آنکه بو یا رنگ یا طعم آن عوض شود، اما اگر آب کر نباشد، به صرف ملاقات با شیئ نجس، ناپاک می شود که احکامی دارد از جمله نمی‌توان آن را نوشید، با آن نمی‌توان وضو گرفت و...
3️⃣ اما قسم اول یعنی آب کُری که پاک محسوب میشود، آیا شرعا جایز است که آن را نوشید؟ به عبارت دیگر هر آبی که نجس باشد نوشیدن آن جایز نیست، اما آیا هر آبی که پاک باشد، شرعاً نوشیدن آن جایز است؟ خیر، این طور نیست. علاوه بر آن شرایط دیگری هم دارد، مثلاً تمیز هم باشد (یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ)، ضر نداشته باشد (لا ضرر فی الاسلام) و ... به همین دلیل آبی که مخلوط با گِل باشد، یا آب گندیده اگرچه پاکند، اما مسلماً از نظر فقهی خوردن آن حرام است.
4️⃣ با توجه به این مقدمه برگردیم به شبهه مذکور: شبهه‌پرداز، به خیال خود، رندانه یک فرض بسیار نادر (که شاید تا حال اصلاً اتفاق هم نیفتاده باشد) یعنی اینکه انسان مردد باشد بین اینکه از آبی بنوشد که ده سگ در آن ادرار کرده یا آبی که یک سگ از آن نوشیده و آن را از مقدار کر خارج کرده را به تصویر کشیده و فقه و فقها را زیر سوال می برد. در حالیکه همین مسئله نادر مربوط به نجاست و طهارت است که تنها یکی از شرایط خوردن و آشامیدن است و برای حکم به جواز نوشیدن شرایط دیگری نیز لازم است که در بالا ذکر شد. بنابراین حکم شرع مسئله فوق چنین است:
5️⃣ هیچ کدام از دو آب ذکر شده، قابل نوشیدن نیست؛ یکی به خاطر نجاست و دیگری به خاطر خباثتی و کثافتی که در آن است، اما اگر شخص به دلیلی مثلا ترس از تلف شدن، ناچار به خوردن از یکی از آنها باشد، در این هنگام مخیر است یکی از آنها را انتخاب کند و چه بسا به دلیل اینکه آب کری که در آن ادرار ده سگ وجود دارد ضرر دارد، «قاعده لاضرر» حکم می کند که از آن نباید نوشید و آب دیگر را برای نوشیدن استفاده کرد.
✍️حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم
💯🌻💯
