اولاً
تخمه پوک، هیچ گاه سبز نمىشود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوک است. نمازى سبب دورى انسان از مفاسد مىشود که با حضور قلب باشد وگرنه حرکت لب و کمر چنین خاصیّتى را ندارد.
اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمى مىدهد به این معنا نیست که هرکس به مدرسه و دانشگاه رفت به آن رشد مىرسد، بلکه به این معناست که مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به شرط آنکه با جدّیّت درس بخوانید و آنچه را مىخوانید بفهمید. نماز نیز اگر با اصول و شرایطى که دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منکر مى شود.
«اِنّ الصّلوةَ تَنهى عن الفحشاءِ و المُنکر»( سوره عنکبوت، آیه 45)
ثانیاً
نمازگزارى که گاهى خلاف مى کند، اگر اهل نماز نبود خلافش بیشتر بود، زیرا همین نمازگزار براى صحیح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاک باشد، لباس و مکانش از مال مردم نباشد و همین مقدار مراعات احکام و مسائل، سبب دور شدن او از برخى گناهان و منکرات مى شود، همان گونه که پوشیدن لباس سفید، انسان را از نشستن روى زمین آلوده باز مى دارد.
