#شبهات_محرم 🔰
🔻شبهه پنجم 👇
▪️همانطور که می دانید جنگی که در روز عاشورا رخ داده در نزدیکی رود فرات بوده. در هیچ کجای کره زمین نمی توانید سرزمینی در کنار یک رود را بیابید که صحرا و بیابان بی آب و علف باشد؟
▪️از آن گذشته در چنین مناطقی به دلیل نزدیکی به رودخانه بستر زیرین زمین را سفره های پهناور آبی تشکیل می دهد و دسترسی به آب آسان تر از آن چیزیست که به ذهن می رسید. تنها با کندن 4 یا 5 متر از زمین می توان به آب رسید.
▪️از طرفی بر طبق گفتار شیعیان این رویداد در تابستان و هوای گرم و جهنمی رخ داده ولی با مراجعه به این سایت و وارد کردن تاریخ 10 ام محرم سال 61 هجری قمری در قسمتIslamic Calendar در می یابید که عاشورا در روز چهارشنیه 21 مهر ماه بوده است.
🔻پاسخ:
1️⃣دقیقا از روز هفتم محرم فرمان بسته شدن آب صادر شد و ابن زیاد به عمر سعد دستور داد اگر در خیمه ها چاهی درست کردند فرمان بده عین سی هزار لشگر بر خیمه ها بتازند و چون امام نمی خواستند حرم درگیر جنگ شود از اینکار خودداری کردند، برخی افراد دشمن نیز مدام سرک می کشیدند تا متوجه حفر چاه شوند. اما حضرت اباالفضل و تنی از یاران دلاور امام تا شب دهم که تعداد محافظان شط به چهار هزار نفر رسید مرتبا به نگهبانان شط حمله ور شده و برای خیمه ها آب می آوردند.
📚(الارشاد، ج2: 88-91/ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج 5 : 91)
2️⃣ با این حال در میانه روز، آن گاه که تشنگی بر کودکان، زنان و حتی سپاهیان امام فشار شدیدی آورده بود، امام به حضرت عباس(علیه السلام)دستور داد اقدام به حفر چاه نماید؛ چرا که سرزمین کربلا بر کرانه رودی پر آب قرار داشت و احتمال آن می رفت که با کندن چاه به آب دست یابند. حضرت عباس(در حالی که احتمالا دیگران کارزار جنگ را پی می گرفتند) مشغول کندن چاه شد. پس از مدتی کندن زمین، از رسیدن به آب از آن چاه ناامید گردید، از چاه بیرون آمد و در قسمت دیگری از زمین دوباره شروع به حفر چاه نمود، ولی از چاه دوم نیز آبی نجوشید.
📚( ینابیع المودة، ج2، ص340؛ المنتخب، ج2، ص441؛ مقتل ابی مخنف، ص57؛ بطل العلقمی، ج2، ص357)
3️⃣در روز عاشورا هم گرسنگی فشار می آورد که در روز یازدهم امام سجاد علیه السلام به حضرت زینب می فرمایند «عمه جان رنگت به زردی رفته و ضعیف شده ای، چرا همان سهم اندک غذای خود را نمی خوری؟ که زینب مجلله می فرماید بچه ها با سهم اندکشان سیر نمی شوند و من مال خودم را به ایشان می دهم»؛ اما درد تشنگی چیز دیگری است، این را روزه داران ماه رمضان خوب می فهمند برای همین همه مقاتل به تشنگی سپاه حسین علیه السلام اشاره کرده اند. البته در عراق مهرماه هم هوای گرمی دارد.
حال اگر در روز، زره و کلاهخود و تلاش سخت در جنگ و زخم های بسیار بر تن باشد تشنگی فشار سختی به بدن می آورد. این همان بیان علی اکبر سلام الله علیه به پدرش است.
4️⃣ استاد مطهری که در عصر خود منادی مبارزه با مجعولات در قیام عاشورا ست، با تحقیق و تتبع در مدارک مختلف، می فرماید: « مسأله تشنگى اباعبداللَّه و خاندان و اصحابشان مسأله شوخى اى نیست. هوا بسیار گرم است ، سه روز است که آب را بر روى اهل بیت پیغمبر بسته اند، گو اینکه در شب عاشورا توانستند مقدارى آب به خیمه ها بیاورند که حضرت فرمود: آب را بنوشید و این آخرین توشه شما خواهد بود. و بعلاوه از نظر طبیعى یک قاعده اى است: هر کسى از بدنش خون زیاد برود که بدن کم خون شده و احتیاج به خون جدید داشته باشد، تشنه مىشود. خداوند متعال بدن را به گونه اى ساخته است که وقتى به چیزى احتیاج دارد، فوراً همان احتیاج جلوه مىکند. افرادى که زخم برمىدارند، مىبینید فوراً تشنگى بر آنها غالب مىشود و این به واسطه رفتن خون از بدنشان است که چون بدن براى ساختن خون آماده مىشود و مىخواهد خون جدید بسازد، آب مىخواهد. خودِ رفتن خون از بدن، موجب تشنگى است.
«یَحولُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ السَّماءِ الْعَطَشُ» اینقدر تشنگى اباعبداللَّه زیاد بود که وقتى به آسمان نگاه مىکرد بالاى سرش را درست نمىدید. اینها شوخى نیست. ولى من هرچه در «مقاتل» گشتم (آن مقدارى که مىتوانستم بگردم) تا این جمله معروفى را که مىگویند اباعبداللَّه به مردم گفت: «اسْقونى شَرْبَةً مِنَ الْماءِ» (یک جرعه آب به من بدهید) ببینم، ندیدم. حسین کسى نبود که از آن مردم چنین چیزى طلب کند. فقط یک جا دارد که حضرت در حالى که داشت حمله مىکرد «وَ هُوَ یَطْلُبُ الْماءَ». قرائن نشان مىدهد که مقصود این است: در حالى که داشت به طرف شریعه مىرفت (در جستجوى آب بود که از شریعه بردارد) نه اینکه از مردم طلب آب مىکرد.»
📚(مجموعه آثار، حماسه حسینی1و2، ج17: 187)
👌نکته مهم:
✅ذهن ما را منصرف به تشنگی نکنند. درد امام حسین تشنگی نبود، بی بصیرتی خواص بود عقبگرد مردم بود.
