▪️به روایت کتب معتبر شیعه، هر از کدام ائمه شیعه یک داعشى به تمام معنا بوده است👇👇👇
در معتبرترین کتاب حدیث شیعه یعنى کتاب کافى روایتى هست در مورد روزه خوارى که ذات خونریز و داعشى امام شیعیان را به وضوح به نمایش میگذارد.
#ترجمه: برید گوید : از امام باقر در مورد شخصی که شاهدان علیه او شهادت داده اند که او سه روز از ماه رمضان را افطار نموده است سؤال شد؛ امام فرمودند: از او سؤال می شود که آیا در روزه‌خواری گناهی انجام داده اى؟ اگر گفت : خیر، امام باید او را به قتل برساند، و اگر گفت: بله، بر امام واجب است که در زدن او مبالغه کند!
#متن_عربى: عن برید العجلی قال: سُئِلَ أَبُو جَعْفَر عَنْ رَجُلٍ شَهِدَ عَلَیْهِ شُهُودٌ أَنَّهُ أَفْطَرَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ قال یُسْأَلُ هَلْ عَلَیْکَ فِی إِفْطَارِکَ إِثْمٌ فَإِنْ قَالَ لَا فَإِنَّ عَلَى الْإِمَامِ أَنْ یَقْتُلَهُ و إِنْ قَالَ نَعَمْ فَإِنَّ عَلَى الْإِمَامِ أَنْ یَنْهَکَهُ ضَرْباً
#منبع: کافی ج١ ص ١٩١
لینک صفحه کتاب(تصویر بالا از صفحه مربوطه):
https://b2n.ir/w33061
...............................................................
جواب:
سلام علیکم
۱.هیچ شیعه ای اعتقاد ندارد که کافی با این حال که معتبرترین کتاب حدیثی شیعه است اما همه احادیثش صحیح است
۲.حدیث باید از سه نظر بررسی شود
سند
جهت صدور
دلالت
اولا باید سند حدیث بررسی شود
علامه جعفری بعضی جملات نهج البلاغه را از نظر سند مردود یا مشکوک می داند چه برسد به کافی
ثانیا جهت صدور یعنی در زمان یا مکان تقیه نبوده باشد
ثالثا دلالت یعنی معنای حدیث باید بررسی شود که خلاف صریح قرآن یا اعتقادات شیعه نباشد
و همین طور با احادیث دیگر مقایسه شود
و بعد مصالح و مفاسد در نظر گرفته شود
نهایتا فتوا صادر شود
۳.حتی قرآن هم آیات متشابه دارد و باید تفسیر و توجیه آن بررسی شود
۴.هیچ کس با یک حدیث فتوا نمی دهد
در همین باب که یک موضوع هست ۹ حدیث هست که این شبهه افکن فقط یک مورد را آورده و بقیه را ندیده
در همین کافی احادیثی هست که می شود از آنها برداشت کرد که قرآن تحریف شده
مجتهد و متخصص اینها را با دقت بررسی می کند
۵.و جدای از اینکه این روایت صحیح السند است و درباره حکم مرتد می باشد
این روایت در مورد محاربه با دین است نه صرف روزه خواری.
تعزیرات و حکم به ان از وظایف و به تشخیص حاکم است
بعضا این روایت را فقها در مسائل ارتداد نیز مورد بحث قرار داده اند.
العروۀ الوثقی (مرحوم سید یزدی) ج۲، ص ۱۶۷ :
اگر کسی در ماه مبارک رمضان بدون عذر شرعی و از روی عمد در ملاء عام روزه خواری کند، در صورتی که نزد حاکم شرع ثابت شود، در مرتبه اول و دوم او را مجازات می کند. اگر باز هم به بی حرمتی نسبت به ماه رمضان ادامه دهد، در مرتبه سوم یا در مرتبه چهارم با اختلافی که در بین فقها وجود دارد اعدام می شود.
آنچه شبهه افکن گفته از بی سوادی اوست. حکم در خصوص محاربه است( نه روزه خواری) و در هر سرزمینی محاربه حکمش سختگیرانه و حافظ امنیت جان و قوانین و مقررات جامعه است
مرتد حکمش اعدام است
و کسی که ضروری دین را انکار کند و عملی انجام دهد به این معنا مرتد شده است.
